'Financieel vrij worden, dat is mijn streven'

Sjoerd (38) betrok het appartement dat hij kocht nooit en besloot het om die reden in de verhuur te zetten. Dat deed hij in een tijd dat de economische recessie op zijn hoogtepunt was. Inmiddels verhuurt hij 3 woningen. Hoe pakte hij dit aan? En welke overwegingen maakt hij om ervoor te zorgen dat zijn investering hem iets oplevert? 

Mijn allereerste woning werd per toeval een beleggingspand. Ik kocht het met de intentie om er zelf te gaan wonen, maar dat is uiteindelijk nooit gebeurt. De liefde bracht mij naar een andere stad. Ik had de keuze: weer verkopen of verhuren? De economie was op dat moment ongunstig en ik vroeg mijzelf af: kreeg ik terug wat ik ervoor betaald had? Bovendien ben ik iemand die de waarde van de lange termijn inziet. Het gaf me op dat moment meer rust om het appartement te verhuren. 

Alles draait om mensen 

Natuurlijk komt daar meer bij kijken dan het even te huur zetten en klaar. Gelukkig heb ik wat achtergrondkennis. Ik heb voor mijn werk vaak mogen meekijken met vastgoedbeleggers. Dat kwam eigenlijk heel goed van pas. Investeren in vastgoed is geen hogere wiskunde: je moet gewoon goed voor jezelf vaststellen wat je doel is en hoe je dat wilt bereiken. Maar het kan geen kwaad om van tevoren alvast goed om je heen te kijken en te vragen hoe anderen zijn begonnen.  Zo ontdekte ik door mijn gesprekken met andere vastgoedinvesteerders al snel wat ik wel en niet moest doen. De belangrijkste les die ik daaruit trok? Dat deze vorm van beleggen draait om mensen. Ook al sta je met een vastgoedbelegging passief actief aan de zijlijn, je hebt er veel omkijken naar. Een cv-ketel gaat ook stuk als jij in het weekend op het strand ligt. Je kunt als verhuurder wel heel rigide en zakelijk zijn, maar creëer je daardoor een fijne band met je huurders? Ik zag dat het juist vaak tot gezeur leidde.  

Persoonlijk contact met huurders is dus het allerbelangrijkst. Wat je geeft, krijg je terug. Ik houd de lijntjes bewust kort. De selectie van huurders doe ik zelf en als er iets kapotgaat, dan sta ik er meteen. Dat sociale aspect maakt investeren in vastgoed voor mij ook zo leuk: ik kan iemand een huis bieden, ondanks dat ik er een financieel belang bij heb. Uitbesteden van zaken doe ik weleens, maar alleen als het over stenen, wet- en regelgeving of financiën gaat. Een verhuurmakelaar inschakelen kan natuurlijk wel, maar ik blijf eindverantwoordelijk. Er zijn bovendien veel andere manieren om aan huurders te komen. Als je goed bent voor je huurders en zij ooit vertrekken, zullen ze eerder geneigd zijn om nieuwe huurders aan te dragen. De beste manier om aan huurders te komen, blijft via via: je hebt dan meteen een goede referentie. 

Locatie is alles 

Mijn tweede en derde beleggingspand kocht ik veel gerichter voor de verhuur. Daarvoor maakte ik ook andere afwegingen, alhoewel de locatie er weer één moest zijn waar ik mezelf ook thuis zou voelen; veilig, gezellig, dichtbij alle voorzieningen en goed bereikbaar. Als dat niet het geval was, hoe moest ik het dan ooit vol overtuiging aan mijn huurders ‘verkopen’. Locatie is echt alles. Dat wil niet persé zeggen dat je in Amsterdam moet kopen. Twee woningen van mij staan in een stad die heel gunstig ligt ten opzichte van de grote steden. Ik zou alleen niet zo snel kiezen voor een buitenwijk. Wat als de economie klapt? Dan trekken mensen uit die wijken weg. De aanvangsprijs die ik voor een woning in het centrum betaal is hoger, maar het biedt wel meer stabiliteit.  

Verbouwen 

Ook vind ik het niet erg als ik een huis koop wat nog opgeknapt moet worden. Zoiets zie ik vooral als een woning met potentie. Zoals bij de derde woning, die ik in een studentenstad kocht. Als je toch moet opknappen, waarom dan niet meteen één woning opdelen in drie units? Dat kost op de korte termijn meer geld, maar daar staan later drie huurinkomsten ten opzichte van één hypotheek tegenover. Daarmee heb ik mijn risico gespreid. 

Het is de kunst om een beleggingspand te vinden op een goede locatie, dat betaalbaar is en waar je alle kosten mee kunt dekken. Want dat is wat het is. Mensen overromantiseren het leven van een particuliere belegger weleens, denken dat het geld direct tegen de muur opklotst. Zo werkt het niet. De huurinkomsten dekken daarom mijn rente, aflossing en klein onderhoud, waarna ik nog een klein deel overhoud. Vastgoed is een langetermijninvestering, moet ik er op korte termijn zelfs weleens op toeleggen. Dat kost geduld, en nog veel meer geduld. Het duurt jaren voordat mijn maandelijkse aflossing en de waardestijging van mijn woningen echt kaliber beginnen te krijgen. Maar uiteindelijk hoop ik daarmee wel financieel vrij te worden. Niet meer te moeten, maar mogen. Dat is mijn streven.  

Aan de inhoud van deze communicatie kunnen geen rechten worden ontleend. RNHB en (eventuele) andere leveranciers accepteren geen aansprakelijkheid voor de inhoud van deze publicatie en/of de informatie welke via deze publicatie wordt verstrekt. Deze informatie behelst op geen enkele manier een aanbod, advies of financiële dienst. RNHB biedt alleen financiering en  geeft geen advies. Laat u daarom goed informeren door een adviseur over eventuele risico’s voordat u een financiering afsluit.